De eerste kast die ik zelf in elkaar zette bestond uit mooie gefineerde houtplaten. Toen werd er al gezegd: da’s niet massief, “troep” is het. In de loop van tijden is die “troep” nog troeperige geworden. De houten fineerlaag werd een kunststof fineerlaag. De meubelplaat week voor 15 mm spaanplaat. Maar dat er nog meer ontwikkeling mogelijk was bleek wel bij onze nieuwe kast. Onze kast welke in Denemarken is geproduceerd bevat natuurlijk kunststof fineer als toplaag en dit nu op, let wel, 12 mm spaanplaat. De kast wordt geleverd met houtendeuvels van een dikte van een grote lucifer en de schroeven (die in een horloge goed een plaats zouden kunnen vinden) houden de boel bij elkaar. Maar zie toch het wonder! In de kunst om van “troep” iets leuks te maken zijn we toch behoorlijk in ontwikkeld. Want na het heel voorzichtig monteren van de kast staat er toch een redelijke stevige kast die in zijn geheel niet onaardig is. Knap staaltje van product ontwikkeling!

We zijn een weekje op vakantie in ‘s-Gravenzande in een Chalettie op het park Vlugtenburg. Gisteren zijn we aangekomen en kwamen er rap achter dat ik toch wat vergeten was mee te nemen. Namelijk T-shirts! Om nu een week lang in hetzelfde t-shirt te lopen leek me niet echt prettig dus bedachten we dat we vandaag de stad in zouden gaan.

We besloten Delft te te gaan, dit moet een mooie plaats zijn welke redelijk groot is dus moesten we daar wel kunnen slagen. Het winkelcentrum van Delft op de Mio opgezocht en de route uit laten stippelen. Toen we Delft binnenkwamen zagen we al rap dat het ZEEER druk was. Alle parkeerplaatsen vol en als er 1 vrij was dan moest er dik betaald worden en hing de chaufeurskant bijna boven het water. Uiteindelijk toch maar weer het centrum uit gereden toen we aan de linkerkant een begraafplaats aantrof met een lege parkeerplaats waar onze auto mooi kon staan. Volgens onze Mio was het naar het centrum ongeveer 800 meter lopen en dat lukte ons vonden we. Op op naar het centrum dus.

In het centrum aangekomen kwamen we direct een Bristol tegen die we voorbij liepen. Na wat rondgelopen te hebben liepen we een C&A binnen. Na even zoeken kwamen we t-shirts tegen.. 2 stuks, meer waren er niet meer maar beter iets dan niets dus op naar de kassa…. Euh nee dus want de rij achter de kassa stond tot achter in de winkel en zo wanhopig zijn we nou ook weer niet! Vervolgens na wat rondlopen kwamen we nog een Zeeman tegen waar ik 1 t-shirt kon kopen. Na nog wat rondgelopen te hebben in de drukte liepen we weer richting de auto en schoten toch maar even de Bristol binnen en BINGO.. 4 t-shirts voor een kopie… Hadden we deze winkel maar gelijk aangedaan… Nouja.. tijd voor een kop koffie met wat lekkers en dan naar de auto.

Ja naar de auto… Alleen het weer zat even niet mee want het begon te regenen. We bleven dus nog een poos op het overdekt terras zitten maar het bleef regenen en toen kwam er nog wat onweer bij. Ina besloot een paraplu te kopen (hadden we heel handig in de auto laten liggen) en we togen naar de auto. De foto hieronder verteld meer dan wat ik erbij zou kunnen schrijven 🙂

Toen we “thuis” kwamen dook ik achter mijn laptop om de foto’s te bekijken en dit verhaal te tikken. Plotseling stonden er 2 broers en een vader in de deuropening. “Ik zie dat jullie zitten te computeren” sprak de vader. “Mijn zoon probeert al sinds gisteravond het internet aan de gang te krijgen maar het lukt maar niet en hij is daarom niet in zo’n best humeur. Nou kom binnen.. zet de laptop maar aan.. Het was een prachtig apparaat met Windows Vista maar het draadloos netwerk stond uit. Na op het draadloosnetwerk knopje gedrukt te hebben om de netwerkkaart tot actie te brengen kon de code ingevoerd worden en tot grote vreugde werkte het. Al baalde ’t jong wel een beetje dat er maar 5 min. voor nodig was geweest om het internetten te activeren….